Blijven vechten met zijn allen

Net als vorig weekend wordt ook op speeldag 28 in de voetbalstadions aandacht gevraagd voor Stop Darmkanker! Elk jaar worden meer dan 8.000 mensen met deze diagnose geconfronteerd. Ook binnen onze W-B-familie kwamen we hiermee in aanraking. Bij Christianne Maes, partner van Roger en mama van hoofdsteward Andy Cathoir, werd de ziekte vorig jaar vastgesteld. We spraken erover met Christianne en Roger.

Wanneer ontdekte je dat er iets niet pluis was? 
Christianne: Elk jaar gaan we fietsen in Limburg. Nooit kende ik problemen, maar de laatste keer kreeg ik het fysiek moeilijk na enkele kilometers. Dit vonden we niet normaal. Ik had al een tijdje pijn had in de buikstreek. Na onderzoek bleek dat ik zes bloedklonters had in mijn been. Onze huisarts raadde ons aan om meteen naar spoeddienst te gaan. Aangekomen op spoed hadden we het geluk dat er een oncoloog aanwezig was. Hij liet bijkomende onderzoeken doen in het ziekenhuis. Het is raar, maar het is precies of je het gevoel al hebt dat het kanker zal zijn. Uiteindelijk krijgen we de diagnose dat het inderdaad darmkanker betrof.
Roger: Weet je wat het ergste is? We zijn allemaal soms met de dood bezig. Het is echter keihard als je er  daadwerkelijk zelf geconfronteerd wordt met die gedachten. Je hoort het vaak van mensen in je omgeving, maar dit vernemen bij je naaste was en is nog steeds zeer pijnlijk.

Had je toen een idee hoever het al was? 
Christianne: We kregen na enkele onderzoeken het verdict dat het niet enkel in mijn darmen zat, maar ook reeds was uitgezaaid in mijn botten en lever. Blijkbaar had ik al minstens zes maanden deze kanker in mijn lichaam zitten. Je hebt trouwens vier niveaus van kanker. Niveau één is enkel kanker in je darmen, bij mij was het echter niveau vier. Dat wil zeggen dat het uitgezaaid is naar andere organen. Een pijnlijke vaststelling. Maar ik hou me sterk, want je weet nooit wanneer je moet of zult gaan. Deze kanker zal mijn gedacht hierover niet veranderen.

Christianne: Ik voel me eigenlijk nog vrij goed. Het enige wat opvalt is dat ik veel minder eetlust heb. ’s Morgens en ’s middags eet ik maximaal één boterhammetje. ’s Avonds probeer ik toch een warme maaltijd te eten, al lukt dit niet altijd. Zeker na zo’n chemokuur moet ik pilletjes slikken tegen de misselijkheid. Dat wekt d eetlust niet op. De ene dag ben ik goed, de andere dag ben ik wat vermoeider.

Slaan de chemokuren aan?
Roger: Christianne heeft geluk of beter: wij hebben geluk dat de chemo aanslaat. In totaal zijn de kankercellen met 76 procent gedaald. Al wil dit niet zeggen dat dit zo blijft. Die kunnen terug toenemen. Anderzijds bestaat de kans dat ze ook nog afnemen. Onze dokter probeert eerst de chemokuur te volgen zonder operatief tewerk te gaan. Hoe ga jezelf en je gezin met de ziekte om? Christianne: Ik denk er meestal niet aan of probeer dat althans. ’s Avonds als ik in mijn bed lig, ben ik er wel altijd mee bezig. Maar zoals ik daarnet zei: je weet nooit wanneer je moet gaan. Zolang ik nog overal naartoe kan gaan is het oké voor mij. Ik zal ook op vakantie gaan. Wat ik wel jammer vind, is dat mijn tanden dienden getrokken te worden. Dit
heb ik moeten laten doen om de botkanker niet te laten uitzaaien via mijn tanden. Tijdens mijn wekelijkse chemokuren zie ik ook andere kankerpatiënten. We amuseren ons met elkaar. We blijven positief. Roger en mijn jongste dochter Sofie hebben het daar moeilijker mee. Ook aan Andy merk je soms dat hij onbewust wat afweziger is dan anders. Maar ze blijven positief voor me.

Heb je advies naar anderen toe? 
Christianne: Laat je tijdig onderzoeken en als je toch de diagnose krijgt, mag je je hoofd niet laten hangen en moet je blijven vechten tegen de ziekte. Aan gezonde mensen raden we aan om je jaarlijks te laten controleren, zeker als er in je familie reeds eerdere gevallen van kanker aanwezig waren.

Wat vind je van de actie? 
Christianne: Wij staan honderd procent achter deze actie. Het is een fantastisch initiatief dat door de Pro League als stadionactie werd overgenomen. Darmkanker kan niet alleen oudere, maar ook jongere mensen treffen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de partner van Thomas Buffel die vorig jaar overleed. Hoe meer mensen geïnformeerd worden, hoe beter!

Bedankt, Christianne en Roger voor dit openhartig gesprek.

De aftrap van de wedstrijd Waasland-Beveren tegen KAA Gent wordt door Christianne en Roger samen met Bruno Mettepenningen van VZW Stop Darmkanker gegeven.